"ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΡΙΜΠΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΛΙΑΡΤΟΣ", ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΕΡΜΟΥ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗ
| Ετικέτες Άρθρα-Σκέψεις, Βοιωτικά, Διάφορα, dk | Posted On Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010
Η δουλειά στην Κωπαΐδα ποτέ δεν μού ήταν εύκολη. Ποτέ δεν θυμάμαι να ξεκινήσαμε με κέφι για την γκρίζα πεδιάδα. Ήταν μακριά κι έπρεπε να ξεκινήσουμε πολύ νωρίς, νύχτα σχεδόν. Μας περίμενε σκόνη, ζέστη και κουνούπια. Μια σκόνη γκρίζα, σαν στάχτη που ζυμωνόταν με τον ιδρώτα και μας έφτιαχνε . . . επιδερμίδα...
...Πιάναμε την ευθεία, κάτω από το Μαυρομάτι, και πηγαίναμε. Βαρετό ταξίδι με την μηχανή του τρακτέρ να με ζαλίζει. Πριν τον Κριμπά, έβλεπα τα χαλάσματα του πύργου και από κάτω σαν στόματα τις σπηλιές και ο συνειρμός ήταν πως κάτι ετοιμαζόταν να μας καταπιεί.
Για να πάμε στο χωράφι, περνούσαμε από τον Κριμπά –έτσι ξέραμε τον Αλίαρτο τότε. Χωρίς να είμαι γλωσσολόγος νομίζω οτι εάν η αρχαία Αλίατρος ονομάστηκε έτσι από το Αλς (η ομηρική θάλασσα κι απ΄ όπου προήλθε και η λέξη Αλάτι) και Άρτος (Αλίαρτος=αλμυρό ψωμί;) τότε είναι πιθανόν οι επερχόμενοι Αρβανίτες να κράτησαν μόνο το πρώτο συνθετικό που στην γλώσσα τους ήταν kripe=αλάτι και βάφτισαν τον οικισμό τους έτσι: Κριμπά.
Ο Κριμπάς, τέλος πάντων, ήταν ο τελευταίος σταθμός πολιτισμού πριν το καυτό χάος και την δοκιμασία της Κωπαΐδας. Εδώ κάναμε τις τελευταίες προμήθειες και ξέραμε ότι πάντα θα βρούμε ανοικτό το κατάλληλο μαγαζί. Αργότερα, την περίοδο που βάζαμε βιομηχανική ντομάτα και περιμέναμε με τις ώρες για να παραδώσουμε στα εργοστάσια, οι ταβέρνες του Αλίαρτου μας μέθυσαν. Ψωνίζαμε από τα μαγαζιά του και όχι λίγες φορές κουρεύτηκα στα κουρεία του.
Ήταν περίεργος οικισμός, στις δύο πλευρές της τότε Εθνικής οδού, σαν τους οικισμούς του Φαρ Ουέστ που βλέπαμε στα καουμπόικα. Ποτέ δεν τον είδα σαν χωριό. Όπως και στο σινεμά, ήταν ο τελευταίος σταθμός πριν την άγρια Δύση που ήταν για μας ο κάμπος που απλωνόταν μπροστά μας.
Διασχίζοντας τον οικισμό, θαύμαζα τα ωραία κτίρια του Οργανισμού, τις μεγάλες αποθήκες και τα όμορφα σπίτια, με κήπους γεμάτους λουλούδια και κοπάδια κουνούπια: ήταν το μόνο αρνητικό που βρίσκαμε για αυτούς που έμεναν εδώ.
Με τα χρόνια το χωριό μεγάλωνε κι όπως τα σημάδια της λάσπης που αφήνουν το αυτοκίνητο έτσι θαρρείς και τα σπίτια κτίζονταν δεξιά κι αριστερά της Εθνικής Οδού, προς τις δύο κατευθύνσεις. Το μικρό χωριό –πέρασμα απλωνόταν και προς την Κωπαΐδα, όπου πέρασε και τις γραμμές του τραίνου αλλά και προς το Μάζι και τον Ελικώνα. Οι κτηνοτρόφοι από τα ορεινά της Πίνδου που κατέβαιναν για να ξεχειμωνιάσουν, έγιναν μόνιμοι κάτοικοι του, έστησαν το νοικοκυριό τους και τα ωραία σπίτια των πάλαι ποτέ επιστατών της Εταιρείας στις γωνίες των τετραγωνικών χιλιομέτρων της Κωπαΐδας, τα έκαναν στάνες. Οι περισσότεροι όμως μετά, βρήκαν δουλειές στα εργοστάσια που δημιουργήθηκαν στην περιοχή και ερήμωσαν οι στάνες.
Στις ώρες της εργατιάς, ακούγαμε ιστορίες που είχαν γίνει θρύλοι, για την περίοδο που μαζί με την αποξήρανση της λίμνης οι φωτιές που έκαψαν τα βούρλα, εξακολουθούσαν να καίνε μέσα στην γή και που μερικοί καλλιεργητές εκεί που όργωναν τους ρουφούσε η γη και καίγονταν τα πόδια τους ή και χάνονταν ολόκληροι. Αλήθεια; Υπερβολές; Οι γυναίκες έκαναν τον σταυρό τους και συνεχίζαμε. Η Κωπαΐδα έφερνε εικόνες από άλλες εποχές με φεουδάρχες κτηματίες και κολλήγους.
Σηκώναμε το κεφάλι καθώς δουλεύαμε και τα άσπρα σημάδια των σπιτιών του Αλίαρτου έτρεμαν πέρα, μέσα στον καυτό ορίζοντα κι αυτό μας παρηγορούσε. Ήταν το εγγύτερο σημάδι ξεκούρασης κι όταν στην επιστροφή μας, αργά το απόγευμα, φτάναμε στον Αλίαρτο, ξέραμε ότι το Ερημόκαστρο είναι πιο κοντά.
Μπορεί για όλα αυτά να μου φαίνεται ότι και τώρα, φίλοι απο τον Αλίαρτο, στην ενδιαφέρον και δύσκολο τοπίο της ιντερνετικής επικοινωνίας, ο όμορφος και λειτουργικός ιστότοπος που δημιουργήσατε, για συζήτηση, πληροφόρηση και . . .υποστήριξη σε μαθητευόμενους μπλογκίστες σαν κι εμένα, αξίζει όλη την προσοχή μας.
Τον ιστοτόπο του Έρμου Καστριώτη θα τον βρείτε ΕΔΩ
Διάβασα το άρθρο σας και μου άρεσε ο λυρισμός του. Θα ήθελα να διερωτηθώ για μερικά σημεία που αναφέρετε και ίσως κάποιος άλλος να διορθώσει και μένα ώστε στο τέλος, ποιος ξέρει, να βρούμε την πραγματικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ' αρχήν το χωριό για τους κατοίκους του 1940 – 1980 (;) ήταν γένους αρσενικού μέχρι κάποια στιγμή ξένοι που ήρθαν και εγκαταστάθηκαν ή πέρασαν από τον Αλίαρτο άρχισαν να το αλλάζουν.
Ιστορικά από τις εγκυκλοπαίδειες μαθαίνουμε για τον βασιλιά Αλίαρτο (ο) αλλά και την πόλη Αλιαρτίς (η). Ίσως κάποιο από τα παιδιά που έχουν σπουδάσει αντίστοιχες επιστήμες θα μπορούσαν να γράψουν και να μάθουμε κάτι περισσότερο.
Όπως σωστά αναφέρετε για το μικρό χωριό, που γνωρίσατε, πρέπει να πούμε ότι παλαιοτέρα ήταν μικρότερο και ο Κριμπας σαν οικισμός δεν υπήρχε. Υπήρχαν όμως κάποιες οικογένειες που ονομάζονταν Κριμπας , υπάρχουν και σήμερα, εξ ου στην συνεχεία και το όνομα Κριμπας για την περιοχή. Πάντως και αυτό αφήνεται στους ιστορικούς.
Η αύξηση του πληθυσμού στην περιοχή δεν προήλθε από από τους κτηνοτρόφους που κατέβαιναν για να ξεχειμωνιάσουν , αυτοί ήσαν λίγοι. Οι άνθρωποι που κατέβηκαν από την Ευρυτανία ήσαν πληγέντες από τις κατολισθήσεις που υπέστησαν τα χωριά τους και ήρθαν σε δυο φάσεις . Η μια, πριν το 1970 και η δεύτερη αρχές της δεκαετίας 1970 και δεν έστησαν τις στάνες τους στα ωραία σπίτια των επιστατών της εταιρίας . Αυτό έγινε αργότερα όταν καταλείφθηκε εντελώς η συντήρηση του Κωπαιδικού πεδίου με αποτέλεσμα αυτά που βλέπουμε σήμερα. Πάντως οι επιστάτες που αναφέρετε δεν ήσαν παρά εργάτες, καθένας με τον χαρακτήρα του…
Θα ήθελα να σκεφτούμε αν η Κωπαΐδα είχε ποτέ φεουδάρχες κτηματίες και κολλήγους. Πως θα μπορούσε να έχει ένας χώρος γεμάτος έλη. Περισσότερους σχετικά πιο πλούσιους από άλλους ναι , φεουδάρχες δεν νομίζω.
Κατάλαβα τους πιο πάνω όρους όταν γνωρίστηκα με άτομα από την Θεσσαλία. Στην Κωπαΐδα θεωρούσαμε πολύ καλό νοικοκύρη αυτόν με τα 80 στρ. ενώ εκεί είναι φτωχός!
Ειλικρινά μου άρεσε ο λυρισμός του κειμένου αλλά όταν διαπραγματεύεται γεγονότα νομίζω ότι θα πρέπει οι πληροφορίες που δίνει να έχουν ελεγχθεί.
Αγαπητέ Ανώνυμε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχάριστη έκπληξη το ενδιαφέρον σας για το κείμενο μου περί του Κριμπά. Χαίρομαι για τα καλά σας λόγια περί του λυρικού ύφους του κειμένου.
Αντιλαμβάνεστε πόσο χαροποιούν τέτοιοι χαρακτηρισμοί έναν ερασιτέχνη σαν την αφεντιά μου!
Σε αυτή την προσωπική προσέγγιση του Κριμπά / Αλίαρτου σταματά η δική μου "κοινωνιολογική και ιστορική" προσέγγιση. Λυπάμαι εάν έγινα αιτία να μεταδοθούν πληροφορίες λανθασμένες αλλά δεν ήταν αυτή η πρόθεση μου.
Ήθελα να μοιραστώ με τους ανθρώπους του ΒΗΜΑΤΟΣ ΑΛΙΑΡΤΟΥ μνήμες και προσωπικά βιώματα, ακούσματα και πληροφορίες που απέκτησα από τους γονείς μου και όχι από ιστορική έρευνα για το θέμα αυτό. Θεωρήστε τις όποιες πληροφορίες αναφέρονται ως προσωπική μαρτυρία και μόνον.
Εκείνο τον καιρό ο Δημήτρης Κεχαγιάς με βοήθησε να διαμορφώσω τον δικό μου δικτυότοπο και με το κείμενο αυτό ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς έναν "εξ αγχιστείας" Αλιαρτινό.
Το όνομα Κριμπάς στο γκούγκλ δίνει 13700 αναφορές. Στις αναφορές κυριαρχούν οι Κριμπάδες, καθηγητές στο Πανεπιστήμιο (Βιολόγοι και Γεωπόνοι) , αλλά και άλλοι. Αναφέρεται επίσης οικογένεια Κριμπά στο τόπο (Μάζι) αλλά δεν ξέρω αν εξ αυτής ονομάστηκε το μέρος ή το αντίστροφο. Είναι μάλλον αρβανίτικο αφού το συναντάμε και σε άλλες περιοχές όπου εγκαταστάθηκαν Αρβανίτες (στα Μαγούλιανα Αρκαδίας, στην Μεσσηνία, κ.α.).
Για την κάθοδο Ευρυτάνων και Θεσσαλών (από τις ορεινές περιοχές) δεν γνωρίζω με ακρίβεια λεπτομέρειες. Ίσως τα αρχεία του Δήμου Αλιάρτου είναι διαφωτιστικά. Ενδιαφέρον είναι ότι αντίστοιχη πορεία ακολούθησαν οι Αρβανίτες γύρω στο 1300 μ. Χ. περίπου. Μου φαίνεται όμως λογικό το ότι οι άνθρωποι ήρθαν εδώ γιατί υπήρχαν δουλειές και όχι μόνο οι καταστροφές των χωριών τους από τις κατολισθήσεις.
Νομίζω ότι ο βασικός γαιοκτήμων του κάμπου που προέκυψε από την αποξήρανση της λίμνης, ήταν η Αγγλική Εταιρεία αλλά δεν είχε σχέση από πολλές απόψεις με τους τσιφλικάδες του Θεσσαλικού κάμπου και προφανώς ο όρος "φεουδάρχης" δεν είναι ο κατάλληλος.
Η σχέση των ντόπιων καλλιεργητών και της Εταιρείας μου είναι άγνωστη και νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον να ερευνηθεί.
Η αποξήρανση της Κωπαΐδας πρέπει να υπήρξε το ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα) της εποχής και πράγματι έχει ενδιαφέρον να δει κανείς τους όρους και την όλη μεθόδευση. Στο παρελθόν δύο άλλες εταιρείες είχαν χρεοκοπήσει.
Ο ρόλος των επιστατών νομίζω ότι ήταν επίσης ιδιαίτερος και όχι του απλού εργάτη. Πριν από την ολοκλήρωση της αποξήρανσης, η εικόνα του έλους και του σμήνους των κουνουπιών δεν θα ήταν ευχάριστη. Με εξαίρεση το ψάρεμα δεν πιστεύω να υπήρχαν άλλες δραστηριότητες.
Θα περιμένω να μάθω με ενδιαφέρον τα ευρήματα είτε της δικής σας έρευνας είτε άλλων.
ΕΓΩ ΟΜΗ ΕΙΔΙΚΟΣ ΔΙΑΚΡΙΝΩ ΕΝΑΝ ΕΡΩΤΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΔΩ..........ΚΑΤΙ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΩΠΑΙΔΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΠΧ.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΑΦΟΡΜΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑ ΤΟ ΤΟΠΟΝΥΜΙΟ ΚΡΙΜΠΑΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΩ ΤΑ ΕΞΗΣ.
ΤΟ ΟΝΟΜΑ-ΤΟΠΟΠΟΝΥΜΙΟ ΚΡΙΜΠΑΣ ΣΤΑ ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΚΟΥΛΙΚΑΣ.
ΚΡΥΜΠ-Ι ( Ο ΣΚΩΛΗΞ) ΛΕΞΙΚΟ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗ.
ΤΟ ΣΥΝΑΝΤΑΜΕ ΣΕ ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ (ΜΩΡΙΑ-ΡΟΥΜΕΛΗ)
ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΚΑΛΑ ΤΗ ΜΗΤΡΙΚΗ ΜΟΥ ΓΛΩΣΣΑ ΡΩΤΗΣΑ ΜΟΥ ΤΟ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΚΙ ΕΝΑΣ ΡΗΜΟΚΑΣΤΡΑΙΟΣ.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΥ
ΜΙΚΡΟΣ ΟΤΑΝ ΠΕΡΝΑΜΕ ΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ
ΤΗΣ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ ΚΑΤΕΒΑΙΝΑΜΕ ΣΤΟ ΚΡΙΜΠΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΜΟΥΛΚΙ
Η ΝΑ ΑΝΕΒΟΥΜΕ ΣΤΟ ΖΑΓΑΡΑ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΡΩΤΗΣΑ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ Η ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ Η
ΠΙΝΑΚΙΔΑ ΓΡΑΦΕΙ ΑΛΙΑΡΤΟΣ ?
ΒΕΒΑΙΑ ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΚΑΙ ΣΤ ΑΛΛΑ
ΧΩΡΙΑ - ΣΙΑΧΟ-ΡΗΜΟΚΑΣΤΡΟ-ΣΥΡΤΖΙ- ΚΑΣΚΑΒΕΛΙ-ΚΑΡΑΝΤΑΣ ΚΛΠ
ΕΝΑ ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ ΜΟΥ ΛΕΕΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΘΑ ΠΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΦΟΡΤΗΓΟ
ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑ. ΑΠΟΡΗΣΑ ΝΟΜΙΖΩΝΤΑΣ
ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΜΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ.
ΣΕ ΛΙΓΗ ΩΡΑ ΜΟΥ ΛΥΘΗΚΕ Η ΑΠΟΡΙΑ
ΟΤΑΝ ΣΤΡΙΨΑΜΕ ΓΙΑ ΑΚΡΑΙΦΝΙΟ.
ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΤΟΠΟΝΥΝΙΟ ΚΡΙΜΠΑΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΠΩΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΔΙΗΓΗΘΗΚΕ ΕΝΑΣ ΘΕΙΟΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΜΟΥΛΚΙ.
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΔΩ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΧΩΡΙΟ (ΚΡΙΜΠΑΣ) ΥΠΗΡΧΑΝ ΔΥΟ ΧΑΝΙΑ ΤΟΥ ΚΡΙΜΠΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΜΙΝΗ (ΠΑΡΑΦΡΑΣΗ ΣΤΑ ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΑ Ο ΚΟΜΝΗΝΟΣ).
ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕ ΤΟ ΚΡΙΜΠΑΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΜΕΙΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ
ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΙ ΤΟΥ ΚΟΜΙΝΗ ΤΟ ΠΡΟΛΑΒΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΑΝ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, ΔΕΝ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΩ.
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΚΙ ΑΛΛΑ
ΓΙΑ ΤΑ ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ-ΤΟΠΟΝΥΜΙΑ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΟΒΟΙΩΤΙΑΣ
ΙΣΩΣ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ.
ΕΝΑΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ
Αγαπητέ Ανώνυμε Αρβανίτη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ενδιαφέρουσα η παρέμβασή σας. Εάν δε η άποψη περί της καταγωγής του ‘Κριμπά’ από το ταπεινό, γλοιώδες σκουλήκι είναι αληθής, τότε καταρρίπτεται η σχετική δική μου ερασιτεχνική και ολίγον ρομαντική, εξήγηση.
Μπορεί να υποβαθμίζεται η εικόνα του ‘Κριμπά’ αλλά μπρος στην αλήθεια όλα τα άλλα είναι μηδέν.
Δυστυχώς η γλωσσολογική μου γνώση δεν πάει παρακάτω και παρόλο που έθεσα το θέμα στο Γκούγκλ απάντηση δεν πήρα. Για δε το σκουλήκι, η μετάφραση που πήρα, για την λέξη σκουλήκι, ήταν rra!
Το συγκεκριμένο λεξικό που αναφέρατε δυστυχώς δεν το έχω υπόψη μου αλλά θα φροντίσω να το συμβουλευτώ σε πρώτη ευκαιρία.
Ξέρετε, πριν από χρόνια που είχα διαβάσει το πολύτομο ‘Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο’, του Γάλλου συγγραφέα Μαρσέλ Προυστ, είχα εντυπωσιαστεί για το χώρο που διέθετε στο βιβλίο του για τέτοιου είδους συζητήσεις - ανατροπές για τα τοπωνύμια και τις σχετικές ιστορίες.
Ενδιαφέρον να έχουμε κι εδώ μια τέτοια συζήτηση, ελπίζω πιο ουσιαστική και πιο περιεκτική.
Θα περιμένω με ενδιαφέρον την επόμενη χρήσιμη εμφάνισή σας!
Αγαπητε πατριωτη ΚΑΣΤΡΙΩΤΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγνωμη που αργησα να επικοινωνησω
αλλα με προδωσε η τεχνολογια,γιατι
δεν ταχω καλα μαζι της.
Πραγματι το σκουληκι λεγετε και ρρα - ιζα.Οι ΓΚΕΓΚΗΔΕΣ ελεγαν και τον μεταξοσκωληκα .Αυτος ομως που
εδωσε το παρατσουκλι ΚΡΙΜΠΑΣ μαλλον του ταιριαζε το κριμπ-ι.
Εδωσα αμεσως την ερμηνεια ο ΣΚΟΥΛΗΚΑΣ οταν εμαθα την ιστορια με τον ΚΡΙΜΠΑ και τον ΚΟΜΙΝΗ γιατι ειχα ακουσει το παρατσουκλι ΣΚΟΥΛΗΚΑΣ στην περιοχη.
Ειναι γνωστον οτι μερικα ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΑ ΤΟΠΟΝΥΜΙΑ εχουν προελθει απο το ονομα του πρωτου εποικιστη καιτης φαρας του.Πολλα ονοματα πραγματι ειναι κακοηχα,τα ξερουμε και απο την περιοχη μας.
Τωρα εαν ΑΛΙΑΡΤΟΣ ειναι ο/η δεν
ξερω.Ο ΛΕΒΑΔΟΣ εδωσε το ονομα του στη ΛΙΒΑΔΕΙΑ-ΛΕΒΑΔΕΙΑ.
Μαλλον επικρατησε ο ΑΛΙΑΡΤΟΣ λογω του παλιου τοπονυμιου Ο ΚΡΙΜΠΑΣ
Κλεινοντας σημερα αυτη την παρεμβαση μου θελω να πω οτι εξ αιτιας της περιεργιας μου για την προελευση-ερμηνεια των ονοματων,
επεσα στο ονομα του ΡΗΜΟΚΑΣΤΡΑΙΟΥ ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ ΣΤΑΙΚΟΥ ΧΑΤΖΗ.Ακουσα μερικα καταπληκτικα ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ και συγκινηθηκα .
αιωνια του η μνημη
ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ
Καλησπέρα Ανώνυμε Αρβανίτη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη νομίσεις ότι εγώ δεν έχω προβλήματα με την τεχνολογία αλλά με αρβανίτική επιμονή θα την δαμάσουμε.
Προφανώς και εννοείς ‘Πρωτοψάλτη’ Στάικο Χατζή, διότι ως ‘πρωτόπλαστος’ μάλλον δεν μου φαίνεται ότι υπήρξε. Το βέβαιο είναι ότι τώρα διδάσκει βυζαντινούς ουράνιους ήχους τα αγγελάκια στον Παράδεισο.
Έχω ακούσει κι εγώ πολλά για τον Στάικο (έτσι με το μικρό του όνομα τον ξέρουμε εμείς στο Ερημόκαστρο) αλλά δεν τον έχω δυστυχώς ακούσει ζωντανά. Μια φορά αν θυμάμαι καλά τον είχα ακούσει σε κάποια λειτουργία αλλά η μνήμη μου δεν με βοηθά.
Με ενδιαφέρει να μάθω που βρήκες τα ακούσματα του Στάικου και θα εκτιμούσα να μας το έλεγες.
Επίσης αν έχεις κι άλλες πληροφορίες για τοπωνύμια που θα ερεθίσουν την συζήτηση, θα πρέπει να τα μοιραστείς μαζί μας.